Dag 9 (dag 5 jungletour)

08:00 word ik vanzelf wakker. Jammer, dit avontuur is alweer bijna voorbij! Ik lig dit in mijn hangmatje, veilig onder de klamboe, even te verwerken. Dan ga ik er uit. Laatste keer “douchen” in de kreek. Heerlijk, zo met dat opkomende zonnetje!

Tyson heeft al verse “bloem”, die pannenkoekjes, gebakken op het vuurtje. Er staat thee en koffie klaar. Wat een fijne start van de dag. Zo, met het zonnetje en vlak voor de hike terug. We rollen de klamboes op, pakken onze spullen en zijn dan klaar voor vertrek. Jammer om dit paradijsje achter te moeten laten.

Met onze rugzakken om, zetten we de terugweg in. 10 km tot het dorpje. Uurtje hardlopen dus met 2 a 2,5 uur moet dat lukken. Jeroni voelt zich helaas niet zo goed en heeft vaak een pauze nodig, vervelend voor haar. We doen er wat langer over en hebben veel vertraging. Ik merk een beetje haast bij de gidsen. Ik denk dat we vrij laat zijn vertrokken en dat daardoor de planning niet helemaal goed loopt.

Nestie vindt het al de hele week leuk dat we overal foto’s van maken. Hij wijst planten aan waarvan hij vindt dat wij die moeten vastleggen. Het verhaal en de werking moeten we van hem doorvertellen, zodat onze kinderen later de historie van het oerwoud kennen en weten welke plant wat doet.

Hij is er zo enthousiast over en vindt elke foto mooi.
We zien nog een woudreus, een gigantische boom met een stam waar je je achter kunt verstoppen of bijna in kan wonen. We maken wat leuke foto’s en gaan verder.
De bospolitie laat zich weer goed horen wat mij de kans geeft er een geluidsopname van te maken. Hij laat zich nooit zien en als je hem op google opzoekt komen er ook allemaal plaatjes van verschillende vogels naar voren, dus dat schiet niet op.

Nestie en Tyson excuseren zich; ze gaan vast vooruit lopen want ze moeten nog even werken in het dorp. Ian haast een beetje en heeft geen leuke weetjes over de planten meer. Ik maak nog wat foto’s van de wenteltrapplant en ren een beetje om weer bij de groep te komen.

13:30 zaten we aan de lunch die voor ons was klaargezet, terug op het resort.
Ik weet niet precies meer wat het was, maar het was sowieso iets met rijst ;) En een minibanaantje toe!

Na het eten hadden we vrije tijd, de activiteiten zitten er op voor de Pingpe tour. Dus meteen de bikini aan en zwemmen. Snel al dat zweet er af! Ik neem alle bezweette kleding mee om uit te spoelen. Uit de douche en kraan komt ook gewoon rivierwater dus dat maakt niet uit.
Jeroni heeft een blok zeep, die ruikt naar lavendel, die ik mag lenen. Super fijn! Als ik alles heb gewassen, en dat is best veel, leg ik het op de hete stenen om in de zon te drogen. Zo doen de vrouwen dat hier, dus dat werkt blijkbaar sneller dan het gewoon op te hangen. Het is inderdaad binnen no-time droog!

Als de zon een beetje achter de bomen verdwijnt, zijn Yolien en Jeroni al uit het water. Er zitten hier hele kleine bloedzuigertjes en ik kijk of ze weer op mijn huid zitten. Dan valt mij ineens iets op tussen mijn ringvinger en pink, links. Bah!!! Een teek! Zijn pootjes bewegen gewoon en zijn hoofd zit in mijn huid, ik kan hem er niet zomaar afkrijgen en niemand heeft een tekentang. Dus probeer ik het met mijn nagels en dat lukt gelukkig. Hij kan nog gewoon lopen, vies beest! Ik plet hem dood, wat nog best lastig is. Zijn rug is hard, het lijkt wel een schelpje. Uiteindelijk voel ik hem uit elkaar barsten; mooi zo!
Had hij me maar niet moeten bijten.

Als ik heb gedoucht gaan we lekker chillen in de algemene ruimte.
Ik schrijf wat, Ian, Yolien en Jeroni kletsen. Diep van binnen ben ik een beetje verdrietig. Morgen is dit mooie avontuur alweer voorbij.
Maar eerst; eten! Leuk, want ondanks dat het meestal rijst is, is het elke keer weer een verassing. Dit keer is het rijst met kip en zuurgoed. Een surinaamse groente wat ik vond lijken op een lichtgroene kakivrucht.
Ik vond het voor het eerst niet lekker, te bitter. Jammer, maar wel leuk om geproefd te hebben!

Ian wil ons leren dansen en hij zet na het eten Saramaccaanse muziek op. Hij schudt met zijn billen zoals Nederlandse vrouwen dat nooit zouden kunnen leren. Deze mensen zijn er gewoon mee geboren!  We doen hem na en hij wordt super enthousiast, de muziek speelt vrolijk door. Hij vertaald het en zegt dat ik het moet opschrijven.
We dansen zeker anderhalf uur. Hij wil ons een wedstrijdje laten doen en geeft ons punten. Ik krijg een 8, Yolien een 7 en Jeroni een 6. Een 8 van een Surinamer, cool!

We hebben ontzettend veel lol en doen lekker gek. Wat een leuke afsluiter van deze mooie week! Vooral omdat het zo spontaan was.
Morgen weer terug naar Paramaribo, jammer!
Laatste nachtje, maar wel lekker in een bed.