Dag 13
Blijf op de hoogte en volg Rosanne
25 Augustus 2016 | Suriname, Mariënburg
We staan om 07:15 uur op om te ontbijten, want om 08:20 moeten we bij het Torarica Hotel klaar staan. Sigrid zegt dat het 10 minuten lopen is, dus vertrekken we om 08:00 voor de zekerheid. Dat blijkt ook wel nodig want we zijn vreselijk omgelopen en kwamen eigenlijk te laat aan. Stonden we ook nog bij het verkeerde Torarica Hotel, er zijn er blijkbaar 3. Gelukkig belt de gids gelijk en wacht zij op ons.
Jahida heet zij. Ze is super enthousiast en weet ons veel te vertellen. Met een echtpaar (jaar of 55) gaan we de tour doen.
We rijden over de grote brug naar Commewijne, Meerzorg. Onderweg vertelt Jahida ons veel over de geschiedenis. Het is hier vergeleken met Paramaribo opvallend hoe goed onderhouden de huisjes zijn. Alsof hier meer welvaart is. De huizen zijn van steen/beton in plaats van hout en zijn in allerlei kleuren geverfd. We stoppen bij een “groenteboer” om suikerriet te zien en te proeven. Ik vind het super lekker! Ik eet er gewoon twee! Je moet het sap eruit kauwen en het riet zelf blijft dan over.
Yolien maakt een foto van mij en hiervoor doe ik natuurlijk wel even mijn haar los. Pas onderweg in het busje merk ik dat ik mijn elastiekje kwijt ben. En dat in deze hitte! Ik baal flink… Als we aankomen op de plaats waar het bootje ons naar de verlaten plantage zal brengen, eten we wat en drinken koffie en thee.
Er is daar een Chinese supermarkt en ik vraag of ze daar elastiekjes hebben. Hij heeft alleen een soort hele smalle zweetbandjes. Felle kleuren met witte bloemetjes. Een knalroze voor 1,5 SRD (0,18€) Gelukkig kan ik mijn haar nu weer uit mijn nek doen.
Jahida stelt ons voor aan de bootsman en we varen in ongeveer 30 minuten naar de plantage. Overal liggen ijzerresten van een kapotte getijdenmolen. Hier is helemaal een boom doorheen gegroeid. De meneer van het stel vindt nog een kapotte aardewerken fles met KJ erin gegraveerd. Er staat nog een oude stoommachine, vol vleermuizen.
Ze vertelt dat dit in een gebouw heeft gestaan en het werk daar heel zwaar was.
Het spreekwoord “halvegare” komt volgens haar daarvandaan. Het was er zo heet binnen, dat de hersenen het niet meer aankunnen en doordraaien. Ze zijn dan half gaar.
Ze verteld ook dat al het grond langs deze rivier plantages zijn geweest. Dat dat pas 126 jaar geleden is. Er is nu echt niets meer van terug te zien, het is nu oerwoud. Kun je nagaan hoe snel de natuur alles over neemt?
Daarna zijn we met de boot terug gegaan en met de bus doorgereden. Eerst naar een restaurant voor Noodles met kip en kousenband en daarna door naar Alkmaar. Deze plantage was 11 km lang en werd beheerd door Een duitser met een Nederlandse vrouw. De vrouw werd weduwe en slavenhouder. De gids vertelde dat zij als één van de weinige slavenhouders goed voor de slaven zorgde.
We rijden er langs en horen meer over de geschiedenis. De rit gaat door naar Mariënburg, een oude suikerrietplantage waar de contractarbeiders werkten.
Het was gek om te zien, het is in 1998 pas gesloten en nu al compleet door de natuur overgenomen. Op het destilleergebouw, wat denk ik wel 30 meter hoog is, zijn zaadjes gevallen. Op het dak zijn daardoor bomen gaan groeien en als je naar binnen gaat zie je de wortels dat hele eind naar beneden groeien. Zo grappig! In 18 jaar! Snel he?
De lokale gids daar was 82 jaar en is geboren op deze plantage. Hij heeft daar zelf altijd gewerkt. Hij vertelde trots over een boek en zijn aantekeningen en foto’s. Interessant maar wel een beetje langdradig. Ik wilde gewoon even rondkijken en me verbazen. Ik heb wel een colibri gezien! Hij zat heel stil op een tak en met mijn verrekijker kon ik hem goed zien. Mooi!
Deze rondleiding duurde niet zo lang, Yolien had amper tijd om foto’s te maken. Na Mariënburg reden we naar Nieuw Amsterdam, waar een bootje ons naar Paramaribo zal brengen. We moeten lang wachten op het bootje, maar zien van alles.
Een hele grote leguaan, vogels, een vliegvis waarvan we eerst dachten dat het een slang was en zelfs een dolfijn!!!
Ik zat op een bankje om me heen te kijken en staarde voor mij uit. Ik zag ineens een groot zwart glibberig ding bovenkomen en weer gaan, waarna er een grote horizontale staart volgde. Gaaf!!!
Op de boot mogen we Melasse proeven, een soort stroop en het eerste product van rietsuiker wat naar drop smaakt. We mogen een cocktail met Borgoe rum uitkiezen. Heerlijk tochtje was dat!
De boot zet ons af bij de waterkant, waar we overal aardewerken potjes zien. Deze zijn aangespoeld nadat ze met een kaarsje door Hindoestanen (of een andere bevolkingsgroep) met een kaarsje op het water zijn gezet. We nemen er een paar mee want ze zijn zo leuk!
We besluiten bij Zus en Zo een cocktail te drinken en inmiddels is het al etenstijd. Dus we bestellen allebei een mexican burger, lekker! Drankje erbij, hmmmm…
Het is gezellig en we komen Jeroni tegen. We kletsen wat en gaan dan naar huis, lekker een beetje op tijd slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley